Neste blogue tento contar o que son e o que me gusta - En este blog intento contar lo que soy y lo que me gusta
luns, 9 de novembro de 2015
sábado, 7 de novembro de 2015
Pontevedra y su Museo...
Prometí una entrada sobre mi visita a Pontevedra el jueves pasado. Quería ir a ver el Museo, que en realidad es un complejo museístico de seis edificios, situados en el casco antiguo de Pontevedra.
Empieza por las ruinas del convento de San Domingo y tiene cinco edificios más. Uno está destinado a ser edificio de administración de las instalaciones, dos más en la zona de Pasantería (pegados, junto a la Praza da Leña y cerrados por reformas, al igual que el convento) (respeto el nombre de las placas de las rúas, en gallego) y los dos restantes cerca del río Lérez, ya en zona de ensanche, moderna, en la calle del Padre Amoedo. Están unidos por puentes cubiertos, que unen el antiguo edificio de los jesuitas con el edificio de planta moderna (el Sexto), inaugurado hace unos años
El edificio Sarmiento está dedicado a la historia y al arte antiguos, desde los principios de la humanidad centrándose, obviamente, en la provincia de Pontevedra: los restos arqueológicos desde la cultura castreña hasta la delimitación por conventos de la época romana pasando por la cerámica moderna valenciana y de Sargadelos.
El sexto, que nos recibe con una exposición temporal de Portela (actualmente), ofrece una completísima exposición del arte gallego y español clasificado por siglos. Es de destacar el espacio que destaca la figura de Castelao, con un fondo detalladísimo.
venres, 6 de novembro de 2015
Detalles e estilos de ser...
Onte non publiquei por estar, como prometera, de visita en Pontevedra, dando máis voltas ca unha buxaina, pero cheguei cedo á Coruña... Esta viaxe merece unha entrada máis detallada...
Hoxe quero falar dunha pequena reflexión sobre ese tópico da estima que lle teñen as mulleres ós detalles e, sobre todo, á lembranza das datas sinaladas. Normalmente os homes tendemos a quitarlle ferro a esta cuestión, dicindo que hai que demostralo todo o ano e non quedar en momentos concretos. Penso que, sen anula-lo feito do valor feminino ós detalles, penso que, no fondo pensan coma nós e que aprecian os detalles cando o resto da convivencia e do trato é de lei. Non creo que xustifiquen o pasotismo e o desprezo dun home só porque de cando en vez regale flores ou felicite datas sinaladas...
mércores, 4 de novembro de 2015
martes, 3 de novembro de 2015
De viaxe a Pontevedra...
O xoves, se non se torcen as cousas, visitarei Pontevedra para visita-lo seu famoso Museo, obra, entre outros, de Filgueira Valverde. É moi grande, pero, como hai todo o día e completa tranquilidade, coido que imos dar feito. Vai ser unha aventura localiza-lo Museo e ir polas rúas.
luns, 2 de novembro de 2015
Memorial de Difuntos...
Sirva esta entrada en el Día de Difuntos de homenaje a mis seres queridos: María Valledepaz García, Carlos Platas Díaz y Ana Mari Seijas Valledepaz. Mi oración y mi recuerdo. Carlos.
domingo, 1 de novembro de 2015
Día de Santos na Galiza...
Hoxe o día amenceu esplendoroso, como corresponde ó de Santos na nosa terra da Galiza. Tempo de camposantos. Onte atravesei a cidade pola zona da costa, por Zalaeta e Orzán, para ir ó camposanto antigo da Coruña: San Amaro, cheo de historia polas persoas que acubilla. Propaganda dos magostos, dos trucos e dos tratos e das Santa Compañas na rota de ida pola zona que viu os meus primeiros pasos.
Fun directamente á tumba de miña nai, limpa da vexetación que lle medrou. Despois, entretívenme co resto do cemiterio, especialmente co Civil, que sempre tiña o engado do prohibido, dos que vulneraban a norma e se enterraban con campas que só tiñan o nome. Nichos de republicanos e a homenaxe ós comunistas, curiosamente diante do monumento emparedado (non creo que o destruísen) ós soldados alemáns mortos nun accidente aéreo e que se converteu nunha exaltación do nazismo. Nun paseo que non fixen a propósito fun descubrindo nomes ilustres. Algún procureino (Galán Calvete, paseado do Partido Galeguista que ten rúa preto do Cárcere, que está, curiosamente, no nicho da familia Lamas de la Iglesia).
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)
Vodas de ouro
Tamén era domingo cando fai cincuenta anos estas dúas belezas decidiron casar... orgulloso deles sempre... mágoa que o xardín de San Carlos...

-
Tamén era domingo cando fai cincuenta anos estas dúas belezas decidiron casar... orgulloso deles sempre... mágoa que o xardín de San Carlos...
-
Nesta aldea medrou o meu pai de neno e eu botei aí moitos agostos. Conseguín esta foto da entrada da Galipedia deste lugar. Carripás, Carroi...
-
O martes pasado gocei dun breve concerto nocturno nun local que xa é un clásico e unha rareza: o Jazz Filloa, da rúa Cega, que está entre d...