Mañana es el día de la Madre. Que el regalo no sea una penitencia por no haber sido nobles y agradecidos con nuestras madres, abuelas y madrinas, sino una expresión más, habitual, y, en esta ocasión, solemne, de nuestro amor. Que no sólo presumamos de madre en las redes sociales sino también en la vida, en la calle, en el comedor doméstico. Si sólo puede ser en el ámbito personal y no se puede expresar en internet, no pasa nada. A lo mejor es más.
Neste blogue tento contar o que son e o que me gusta - En este blog intento contar lo que soy y lo que me gusta
Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
Vodas de ouro
Tamén era domingo cando fai cincuenta anos estas dúas belezas decidiron casar... orgulloso deles sempre... mágoa que o xardín de San Carlos...

-
Tamén era domingo cando fai cincuenta anos estas dúas belezas decidiron casar... orgulloso deles sempre... mágoa que o xardín de San Carlos...
-
Nesta aldea medrou o meu pai de neno e eu botei aí moitos agostos. Conseguín esta foto da entrada da Galipedia deste lugar. Carripás, Carroi...
-
O martes pasado gocei dun breve concerto nocturno nun local que xa é un clásico e unha rareza: o Jazz Filloa, da rúa Cega, que está entre d...
Ningún comentario:
Publicar un comentario