Hoxe é o patrón da miña parroquia católica. Un día grande para unha parroquia que chegará en xullo ás vodas de ouro. San Antonio foi implacable coa usura e coa explotación e sempre tentou ser auténtico na súa fe, aínda que isto lle supuxese perder seguridades (a cela dun convento) e expoñerse ó martirio e á falta de domicilio fixo.
Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
Vodas de ouro
Tamén era domingo cando fai cincuenta anos estas dúas belezas decidiron casar... orgulloso deles sempre... mágoa que o xardín de San Carlos...
-
Tamén era domingo cando fai cincuenta anos estas dúas belezas decidiron casar... orgulloso deles sempre... mágoa que o xardín de San Carlos... -
Nesta aldea medrou o meu pai de neno e eu botei aí moitos agostos. Conseguín esta foto da entrada da Galipedia deste lugar. Carripás, Carroi... -
O martes pasado gocei dun breve concerto nocturno nun local que xa é un clásico e unha rareza: o Jazz Filloa, da rúa Cega, que está entre d...
Ningún comentario:
Publicar un comentario