El domingo pasado decidí bajar un rato al Paseo de Riazor. La noche estaba plácida, invitaba a un paseo nocturno. Cuando llegué a la Plaza de Portugal, la vi: una superluna anaranjada, "engaiolante", como decimos en gallego. Bajé hasta el arenal, fuí hasta las rocas que están enfrente del Playa Club; ella estaba más baja que de costumbre, encima de la iglesia de los Salesianos, al fondo, junto al Matadero o Berbiriana. La calma de este verano último de octubre invitaba a una paz que ahora no hay en el mundo...
Neste blogue tento contar o que son e o que me gusta - En este blog intento contar lo que soy y lo que me gusta
Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
¡Salta!
Esta peli é unha obra mestra. Veño de ver agora un dos sitios clave do argumento. Rodada principalmente na Coruña, presenta os mundos da xer...
-
Este tema de Deluxe, aínda non Xoel López, sempre o asocio á estrada e parque de Bens. Un grande agasallo para estes tempos diferentes.
-
Hoy he visto una acción que hace que la vida valga la pena, que te empuja a seguir luchando. Un poco antes de la misa católica de mi parroq...
Ningún comentario:
Publicar un comentario