mércores, 24 de febreiro de 2016

Para Rosalía...

"Follas novas, risa dame ese nome que levás, cal s'unha moura ben moura branca s'oíse chamar". Para Rosalía de Castro no seu aniversario...

domingo, 21 de febreiro de 2016

"El nombre de la rosa"

Estoy un poco más trabajador de lo normal. Murió Umberto Eco. Intelectualmente es semiótico y reflexionó agudamente sobre los peligros de la tele hace unas décadas y ahora Internet y la mensajería móvil... Pero es conocido por una novela de detectives. Le pasó como a Conan Doyle, que acabó devorado por Holmes y sus otros libros no tuvieron repercusión.

Fray Guillermo de Baskerville, franciscano, es agudo en la investigación (nunca se nos olvidará la manera de asesinar...) y sensato en una época complicada de herejías e inquisidores... De todas maneras, comparto la crítica de monjes gallegos en que daba una visión irreal de la vida monástica (e injusta, al poner sólo los vicios en los que se puede incurrir, que existieron, sin embargo...).

sábado, 20 de febreiro de 2016

Qué vale e qué non nas relacións de afecto...

Puxen "relacións de afecto" porque non se reducen só á relación dos noivos e dos esposos, hai amor na amizade, no compañeirismo, na familia... Cando hai afecto e intimidade entre dúas persoas, fas accións desinteresadas pola outra persoa, non buscas e foxes do pagamento, pero, por aprecio, tamén estimas o agradecemento manifestado e non o rexeitas, porque iso significa ferir ó ou á outro-a.

mércores, 17 de febreiro de 2016

Sobre mi parroquia...

Os dejo el reportaje publicado el pasado lunes en el diario coruñés "La Opinión de A Coruña", que se nutre de la entrevista con el ya veterano cura coruñés y noiés don José Godoy Malvárez. Este reportaje habla de la parroquia católica en la que estoy.

Medio siglo con la congregación de San Antonio

martes, 9 de febreiro de 2016

A Coruña bravía...

Onte á primeira hora da tarde, no Paseo Marítimo de Riazor da Coruña, ó carón da Praza de Portugal (fonte: web da Voz de Galicia)

luns, 8 de febreiro de 2016

"Pintemos todo de plata"

Estos días estoy escuchando el último disco de Silvia Penide. Dedicado a las características de cada planeta del sistema solar (con nostalgia sigue incluyendo a Plutón), habla de la seguridad que le da su vocación de artista y de las reflexiones de sus experiencias de su vida personal.

Sigue teniendo un estilo propio y una selección de léxico estupenda, con una expresión y una comunicación que llega al fondo, sabiendo qué quiere decir y cuándo lo quiere decir. Su intuición sigue siendo profunda. Recomendable.

domingo, 7 de febreiro de 2016

Padrón, ponliña verde...

Xoves, día libre... Confeso que ver a placa antiga da rúa coruñesa do Papagaio me moveu a colle-lo bus e a desprazarme ata Padrón, nun día esplendoroso. Ás 11 xa estaba axiña na porta da Fundación Pública Galega Camilo José Cela, sen saber que a visita sería guiada. 

As casas dos cóengos da Colexiata de Iria Flavia, aldeíña que está fóra da vila de Padrón, pero pertencente ó Concello, acollían cada unha delas a unha obra de don Camilo: textos manuscristos, edicións, traducións, críticas, reseñas en prensa, versións cinematográficas, lugares físicas de escritura e placas dos nomes das rúas nas que se xestou a obra literaria.

A parte de arriba está adicada a coleccións persoais e curiosas do escritor, propiedades del, patrimonio cultural e labor editorial do escritor e da Fundación... Como colofón o grande xardín que hai de resultas de tira-los muros das casas e de xuntar todo o espazo (as casas están unidas polas portas e a solaina de galería branca distingue a sé da Fundación das outras casas doutros particulares, entre elas a do cura da Colexiata, patrimonio do Arcebispado...).

Ver con tempo, antes de xantar á beira do río, o camposanto de Iria, coa campa do escritor facilmente identificable, a unha beira do camposanto e ter conta do tempo para marchar no tren (un pracer persoal. Inda me deu tempo a unha visita rápida á casa de Rosalía, anovada e brillante nun día de bo tempo...) foi a fin dunha viaxe desexado, despois de botar tempo sen ausentarme da Coruña no tempo libre...

¡Salta!

Esta peli é unha obra mestra. Veño de ver agora un dos sitios clave do argumento. Rodada principalmente na Coruña, presenta os mundos da xer...