xoves, 31 de decembro de 2015

Poco tiempo para finalizar este año...

Estoy ahora en mi barrio natal coruñés, en las Atochas, cerca del Campo da Leña o Plaza de España, esperando para ver un Belén de mi infancia, el de la Grande Obra de Atocha, hecho con mimo y conservado a través de generaciones y décadas... Las calles de esta zona están llenas de recuerdos, y el buen tiempo hace suave la espera a un nuevo año, con el recuerdo del 2015 que se despide cargado de triunfos conseguidos... FELIZ AÑO!!!!

luns, 28 de decembro de 2015

Un Belén feito con playmóbils...

Pois aquí tendes, desde Sevilla e da man de 13tv e do twitter de Rafa Casás, un portaliño ben xeitoso, coas figuras de xoguete que todos coñecemos...

mércores, 23 de decembro de 2015

Felices Pascuas!

De corazón, Felices Pascuas a todos. Santa Noite - Santa Nochebuena. Un bico - un beso. Carlos.

mércores, 16 de decembro de 2015

Días de mucha actividad...

Estamos ya en la vorágine de la preparación de las Fiestas: calendarios, luces, Belenes, felicitaciones, muestras de autónomos, regalos que vas pillando por ahí y por acá, dulces propios, conciertos de todas las corales que intensifican su actividad con conciertos más solemnes de lo normal y con repertorio propio de esta época.

Las noches son tranquilas y las iluminaciones de las calles son risueñas. Yo echo en falta iluminación cristiana, porque hay una parte importante de la sociedad que celebra las Pascuas de la Navidad del Señor. 

Estos días estoy redescubriendo las calles antiguas de la zona de Falperra-Gurugú: plaza del Libro (con una renovación vegetal abundante), Enrique Dequidt Hevia, Nicaragua, Gómez Zamalloa (la antigua Cuesta de la Unión), División Azul, Doctor Fléming, Médico Durán, Sinforiano López, la escalinata del Maestro José Anselmo Clavé con sus renovadas escaleras mecánicas de doble dirección y que se activan por la presencia del paseante, la calle de Fuenteseca del Monte que alude inevitablemente a un manantial acuífero, la zona del ensanche con Emilia Pardo Bazán, Marcial del Adalid, Menéndez y Pelayo y la Plaza de Vigo (que tiene arbolito de Navidad propio) y una zona peatonal muy chula con acceso a hostelería variada.

mércores, 9 de decembro de 2015

Nadal...

Falei aquí de cómo fago o Belén. Hoxe falo, aínda que non as puxen aínda, porque aínda estamos no Tempo do Advento e ademais estou mergullado noutros mesteres, das luces. 

Conservo as da nenez, xunto con outros adornos daquela época, na caixa antiga que está enriba do grande moble da saliña de estar... Quedaron outros recordos que non se tiraron, coma as postais que enviaba o banco, cos cadros preciosos da Natividade que están nas coleccións privadas do grande capital... Hoxe a xente xa non envía felis por carta, con sobre cos enderezos escritos de xeito manuscrito, e co selo (a garavata das cartas)...

Aínda funcionan e as súas luces alumean o noso corazón. O que garda a memoria do pasado protexe e defende a súa identidade, as súas raíces, a familia que lle deu todo, que o ensinou os valores da nobreza humana (que para min e para a miña familia nacen do Portal de Belén).

domingo, 6 de decembro de 2015

Normas para redes sociales...

Por si a alguien le interesa:

1. Si te siguen o han aceptado tu solicitud de contacto (la amistad sigue siendo otra cosa), no todo vale.

2. Conviene ser prudente y nada pesado a la hora de publicar.

3. No hay que ser monotemático ni tampoco callarse lo que se hace en la vida, expresar lo que se es sin proselitismos.

4. Es mejor agregar o seguir a gente con la que (más o menos) tienes trato en persona, aunque en determinados casos es bueno para "alejados-as", aunque no es la panacea.

5. No atosigar con peticiones e invitaciones diversas ni con intervenciones frecuentes.

6. Dosificar las informaciones y fotos personales.

7. No entrar en polémicas innecesarias ni estimalar la hiperactividad digital.

venres, 4 de decembro de 2015

Hoxe na Coruña XOEL LÓPEZ...


E de entrante isto... Hoxe a partir das 11 da noite na Sala Finisterrae (Parrote), máis e mellor... (entradas esgotadas). Sede felices.

mércores, 2 de decembro de 2015

Escribir en internet...

Un blog tiene un ritmo completamente distinto al de las redes sociales, frenéticas y envolventes. Las redes sociales tienen el peligro de la desmesura: la persona no se censura y se suele expresar tal y como es (de ahí las reacciones de las respuestas). Se suele publicar en función de la demanda y de la consecución de "likes". Hay la enorme tentación de ser pesado/a e inundar el muro de noticias de los gustos y opiniones particulares de los propietarios de los perfiles, incluso hasta el punto de informar dónde y con quién estás cenando o tomando algo por la noche en el tiempo de ocio.

En el blog se tiene que ser constante (más o menos) y escribir, sea cual sea la audiencia, no estar obsesionado-a por el número de visitas. Hay que procurar ser breve y variado en las entradas. Es curioso que una persona tiene una vida con variedad de experiencias pero después comete el fallo de centrarse en internet en una sola faceta de su vida: al principio puede interesar pero después se puede caer en el hastío. También se tendría que combinar la escritura con la imagen o con la inserción de vídeos o enlaces interesantes. Mañana más y mejor. Sed felices y no os olvidéis de sonreír.

martes, 1 de decembro de 2015

Beléns...

Estamos xa no tempo do Advento, preparación da celebración do nacemento, dun xeito non histórico, do Neno Deus. Vemos nas igrexas coroas coas velas que se acenden nas misas, sobre todo os domingos (coroa que non é preceptiva pero que gustou e foi gañando presenza nos nosos templos).

Son datas de felicitacións, panxoliñas, iluminacións varias e Beléns... Pero eu penso que cómpre agardar, segundo unha idea que escoitei hoxe, e deixalo en torno ó vinte de decembro, cando se acheguen as vacacións escolares. Ademais, a min encántanme os Beléns paisaxísticos e, sobre todo, as figuras varias que forman parte da paisaxe de Belén. Os secundarios.

Pero gústame facelo de xeito interactivo. Explícome. Primeiro colócoo cos habitantes de Belén nos seus labores, coa Familia indo de camiño, avanzando un chisco cada pouco e co Portal cheo de animaliños, pois esa era a súa función. Ó redor dos días natalicios, os pastores e demais habitantes vanse achegando ó Presebe xunto coa familia. A familia chega, toma posesión, vai agardando, co espazo baleiro do "berce ruín" (cantiga litúrxica popular) que se enche o día 24 ó solpor coas demais figuras mirando para El con tenrura e Adoración. Os Magos van de camiño ata o Día máxico (para os nenos) da Epifanía, na que os Magos adoran o Neno e lle dan os seus agasallos.

¡Salta!

Esta peli é unha obra mestra. Veño de ver agora un dos sitios clave do argumento. Rodada principalmente na Coruña, presenta os mundos da xer...