Estoy ahora en mi barrio natal coruñés, en las Atochas, cerca del Campo da Leña o Plaza de España, esperando para ver un Belén de mi infancia, el de la Grande Obra de Atocha, hecho con mimo y conservado a través de generaciones y décadas... Las calles de esta zona están llenas de recuerdos, y el buen tiempo hace suave la espera a un nuevo año, con el recuerdo del 2015 que se despide cargado de triunfos conseguidos... FELIZ AÑO!!!!
Neste blogue tento contar o que son e o que me gusta - En este blog intento contar lo que soy y lo que me gusta
xoves, 31 de decembro de 2015
luns, 28 de decembro de 2015
Un Belén feito con playmóbils...
Pois aquí tendes, desde Sevilla e da man de 13tv e do twitter de Rafa Casás, un portaliño ben xeitoso, coas figuras de xoguete que todos coñecemos...
mércores, 23 de decembro de 2015
mércores, 16 de decembro de 2015
Días de mucha actividad...
Estamos ya en la vorágine de la preparación de las Fiestas: calendarios, luces, Belenes, felicitaciones, muestras de autónomos, regalos que vas pillando por ahí y por acá, dulces propios, conciertos de todas las corales que intensifican su actividad con conciertos más solemnes de lo normal y con repertorio propio de esta época.
Las noches son tranquilas y las iluminaciones de las calles son risueñas. Yo echo en falta iluminación cristiana, porque hay una parte importante de la sociedad que celebra las Pascuas de la Navidad del Señor.
Estos días estoy redescubriendo las calles antiguas de la zona de Falperra-Gurugú: plaza del Libro (con una renovación vegetal abundante), Enrique Dequidt Hevia, Nicaragua, Gómez Zamalloa (la antigua Cuesta de la Unión), División Azul, Doctor Fléming, Médico Durán, Sinforiano López, la escalinata del Maestro José Anselmo Clavé con sus renovadas escaleras mecánicas de doble dirección y que se activan por la presencia del paseante, la calle de Fuenteseca del Monte que alude inevitablemente a un manantial acuífero, la zona del ensanche con Emilia Pardo Bazán, Marcial del Adalid, Menéndez y Pelayo y la Plaza de Vigo (que tiene arbolito de Navidad propio) y una zona peatonal muy chula con acceso a hostelería variada.
mércores, 9 de decembro de 2015
Nadal...
Falei aquí de cómo fago o Belén. Hoxe falo, aínda que non as puxen aínda, porque aínda estamos no Tempo do Advento e ademais estou mergullado noutros mesteres, das luces.
Conservo as da nenez, xunto con outros adornos daquela época, na caixa antiga que está enriba do grande moble da saliña de estar... Quedaron outros recordos que non se tiraron, coma as postais que enviaba o banco, cos cadros preciosos da Natividade que están nas coleccións privadas do grande capital... Hoxe a xente xa non envía felis por carta, con sobre cos enderezos escritos de xeito manuscrito, e co selo (a garavata das cartas)...
Aínda funcionan e as súas luces alumean o noso corazón. O que garda a memoria do pasado protexe e defende a súa identidade, as súas raíces, a familia que lle deu todo, que o ensinou os valores da nobreza humana (que para min e para a miña familia nacen do Portal de Belén).
domingo, 6 de decembro de 2015
Normas para redes sociales...
Por si a alguien le interesa:
1. Si te siguen o han aceptado tu solicitud de contacto (la amistad sigue siendo otra cosa), no todo vale.
2. Conviene ser prudente y nada pesado a la hora de publicar.
3. No hay que ser monotemático ni tampoco callarse lo que se hace en la vida, expresar lo que se es sin proselitismos.
4. Es mejor agregar o seguir a gente con la que (más o menos) tienes trato en persona, aunque en determinados casos es bueno para "alejados-as", aunque no es la panacea.
5. No atosigar con peticiones e invitaciones diversas ni con intervenciones frecuentes.
6. Dosificar las informaciones y fotos personales.
7. No entrar en polémicas innecesarias ni estimalar la hiperactividad digital.
venres, 4 de decembro de 2015
Hoxe na Coruña XOEL LÓPEZ...
E de entrante isto... Hoxe a partir das 11 da noite na Sala Finisterrae (Parrote), máis e mellor... (entradas esgotadas). Sede felices.
Subscribirse a:
Publicacións (Atom)
Vodas de ouro
Tamén era domingo cando fai cincuenta anos estas dúas belezas decidiron casar... orgulloso deles sempre... mágoa que o xardín de San Carlos...

-
Tamén era domingo cando fai cincuenta anos estas dúas belezas decidiron casar... orgulloso deles sempre... mágoa que o xardín de San Carlos...
-
Nesta aldea medrou o meu pai de neno e eu botei aí moitos agostos. Conseguín esta foto da entrada da Galipedia deste lugar. Carripás, Carroi...
-
O martes pasado gocei dun breve concerto nocturno nun local que xa é un clásico e unha rareza: o Jazz Filloa, da rúa Cega, que está entre d...