Sei que ela foi feliz.
Un dos grandes consolos da vida e destes días son as fotos que fun ordenando e metendo en álbumes.
A memoria dos momentos vividos e os recordos que me transmiten persoas aínda vivas son alimento da alma.
Neste blogue tento contar o que son e o que me gusta - En este blog intento contar lo que soy y lo que me gusta
Nesta aldea medrou o meu pai de neno e eu botei aí moitos agostos. Conseguín esta foto da entrada da Galipedia deste lugar. Carripás, Carroi...
Ningún comentario:
Publicar un comentario