domingo, 10 de xaneiro de 2016

Graciñas, gracias a los que me seguís!

Escucho a Silvia Penide cuando escribo estas palabras de agradecimiento a los que os acercáis a este blog. Algunos tienen nombre (los que se suscriben a este blog y los que conozco y me dicen que se han acercado hasta aquí). Lo tengo un poco apartado. El ritmo implacable de los días, los trabajos, las perezas, las inconstancias, la falta de motivos para publicar... Pero reconozco que saber que gente concreta, con nombre y apellidos, quiere leerme anima mucho. Supongo que habrá más gente que me siga silenciosamente.

A todos ellos y a todas ellas, mi gratitud por acompañarme en la soledad de la escritura... Escribimos para conseguir cosas buenas, para acompañar, transmitir la belleza y la ternura, la compañía... GRACIÑAS!!!!

Ningún comentario:

Publicar un comentario

Vodas de ouro

 Tamén era domingo cando fai cincuenta anos estas dúas belezas decidiron casar... orgulloso deles sempre... mágoa que o xardín de San Carlos...