Ayer fui a ver esta obra, pero, pero, pero... no fue estrictamente la obra de Calderón, sino que toma como principio una representación que se puede hacer actualmente de esta obra en cualquiera de nuestros teatros para narrar una historia... la historia del secuestro de las y los asistentes a esta obra por un grupo que, en principio, estaba sentado con nosotros en la platea... la historia de este secuestro en directo, en falso directo, se va intercalando con microhistorias rápidas y ágiles de cada situación personal de cada miembro del grupo, unas veces en flashback y otras en el presente en el que el o la interesada-o cuenta su historia personal al público... pero también el público y otros invitados dan sorpresas a todos, también a los secuestradores...
Neste blogue tento contar o que son e o que me gusta - En este blog intento contar lo que soy y lo que me gusta
Subscribirse a:
Publicar comentarios (Atom)
¡Salta!
Esta peli é unha obra mestra. Veño de ver agora un dos sitios clave do argumento. Rodada principalmente na Coruña, presenta os mundos da xer...
-
Morreu un querido amigo, Carlos García Cortes. Compartimos moitas conversas desas cultas, era un erudito na fe católica, na cultura galega e...
-
Hoxe tocou pola mediodía a ruta dos cemiterios. É a miña celebración dos Defuntos, dos que tanto me deron. Desde Feáns ata San Amaro. Tranví...
Ningún comentario:
Publicar un comentario